De hoogste administratieve rechtbank van België heeft een belangrijk onderdeel van het ruimtelijk beleid van Tervuren — de zogeheten beleidsmatige gewenste ontwikkelingen (BGO)— vernietigd. Dat beleid had als doel om het landelijk karakter en de open groene ruimte van de gemeente te beschermen.
De Raad van State vernietigde het beleidsplan nadat Tervuren had beslist om geen verweer te voeren tegen het verslag van de auditeur, die de vernietiging van de regeling had aanbevolen. Daarmee viel het doek over de zaak.
De beslissing betekent een forse tegenslag voor de plannen om het landelijke karakter van Tervuren te vrijwaren — met onder meer de bedoeling om lintbebouwing tussen dorpen als Vossem en Duisburg tegen te gaan en de laatste open ruimtes tussen Tervuren en Wezembeek te beschermen.
Centraal in het dossier staan de zogeheten beleidsmatige gewenste ontwikkelingen (BGO), het geheel van beleidsprincipes waarmee de gemeente richting geeft aan gewenste ruimtelijke ontwikkelingen. Die BGO vormen ook de basis voor strengere stedenbouwkundige regels, zoals het optrekken van de minimumvoorgevelbreedte voor nieuwe bouwpercelen van 14 naar 18 meter.
Volg of like Tervuren+ op sociale media
Voorstanders, zoals N-VA en Groen+Vooruit, verdedigden de regels als noodzakelijk om Tervurens landelijke karakter te vrijwaren. Zonder deze beperkingen, waarschuwde de N-VA, zou dat karakter tegen 2050 kunnen verdwijnen. De vorige, soepelere regels dateren van vóór de fusie met Duisburg in 1977.
Tegenkanting kwam van burgemeester Thomas Geyns (OpenVLD, Voor Tervuren) en schepen voor openbare werken Sebastiaan Coudré (CD&V, Voor Tervuren), die de regels als een inbreuk op eigendomsrechten zagen. Coudré, gesteund door partijgenote Kristina Eyskens — stemde vorig jaar tegen de maatregelen.
Coudré benadrukte toen het belang van flexibel grondgebruik voor familiale eigendomsoverdracht. Geyns, voormalig advocaat, pleit sterk voor ondernemerschap en wees eerder op de hoge juridische kosten van dergelijke regels.
“Bij de raad voor vergunningoptwistingen zit geen filter op. Dat is een zeer goedkope [procedure], om als burger die aan te spannen,” zei Geyns eerder dit jaar tijdens de gemeenteraad. Met zulke processen kunnen burgers ondernemers “tot in de eeuwigheid de duvel” pesten.
“Dit betekent dat de gemeente zo’n 250 vergunningen, die in de tussentijd werden ingediend, onterecht heeft geweigerd,” vertelde Geyns aan Het Nieuwsblad. “Ik denk dat er particulieren zullen nadenken over hoe ze hun centen kunnen recupereren,” besluit de jonge liberaal.
Advocaat Mark Van Roy wilde niet reageren op de grond van de zaak zonder eerst het verslag van de auditeur te hebben gezien. Van Roy was schepen van ruimtelijke ordening tot 2018.
“Ik vind het trouwens bedroevend dat de gemeente het zelf niet eens nodig vond om te reageren op dat verslag,” zegt Van Roy. “Politiek begrijp ik ook niet dat een beslissing die door de vorige gemeenteraad met een meerderheid werd genomen, niet verder wordt ondersteund door de huidige en opvolgende burgemeesters en schepenen,” aldus Van Roy.
De vernietiging laat Tervuren achter met vragen over de toekomst. Soepelere regels voor 1977 dreven de bevolkingsgroei van 15.261 in 1970 naar 20.181 in 2000, wat inkomsten opleverde maar ook druk legde op de infrastructuur, zoals de smalle straten. Vandaag telt Tervuren 23.246 inwoners, waarvan 44% van niet-Belgische origine, tegenover 29% in 2000.
Tervuren moet nu €994 gerechtskosten betalen, inclusief €770 vergoeding aan de verzoeker. Met een verdeelde coalitie – N-VA steunt de regels, OpenVLD en CD&V niet – wachten inwoners op duidelijkheid over het toekomstige planningsbeleid.
Auteur: Dafydd ab Iago. © Artikel en foto’s zijn in licentie gegeven © 2024 voor Tervuren+ onder de Attribution-ShareAlike 4.0 Internationale licentie.
